In tune

Klaar met de studie. Zo hard de berg beklommen schiet ik de top voorbij. Daar in de luchtledige ruimte kijk ik zwevend rond. Ik ben hier alleen met mijn onzichtbare vriend, het onbewuste. We hebben de klus geklaard samen. “En nu”, vraag ik in meditatie. “Stay tuned”, zegt hij terug.

De nacht slaapt niet in mij. Gloeiend heet nog van de strijd gooi ik de deuren open. Bom, bom, bom, dreunt zwaar mijn drum, door veld en bos heen stampend. Sjamanenzang, zo donker diep brengt mij terug op aarde.

De nacht kent meer gezellen. Ze zoemen om me heen. En vallen aan die jagers, heel laat en vroeg meteen. Dan maak ik ze onschadelijk en dommel weg nog even. Totdat indringend scherp de deurbel mij verschrikt. Ik heb er geen, dus iemand heeft me nodig. Wie, dat weet ik niet meteen.

De dag verloopt zo anders dan maanden studie steeds. ‘In tune’ gaat alles als vanzelf. Stuurt hier en daar me heen. Zo kom ik ook bij haar terecht en zie het al meteen. Zij is het die me riep zo vroeg. Ik ben geleid hierheen.

Wat zich ontvouwt is prachtig. Door haar verschrikking heen heeft alles zin ineens. Diep dankbaar voor dit alles stap ik weer in mijn ‘ride’. Waar vriend, ga jij me nu weer brengen? Celine zingt door de speakers: ‘I’m falling into you’. Ik val de hele dag zo door, niet wetende waarheen. Toch ben ik vol vertrouwen. Ik ben en wij zijn één.